12 Ocak 1955 Çarşamba günü buz gibi, gri, kasvetli bir gündü. Ortalık kararırken puf puf kar taneleri alçalmış gökyüzünden dökülmeye başladı, Denver tıaikı Kayalık Dağlarından gelecek tipiyi bekleyerek yuvalarına sindiler. Gece saat anda, batıdan ©sen kudurgan rüzgâr ulu dağların vadilerinden kükreye kükreye geçip ormanlık yamaçlardan aşağı haykırarak indi. Kar tanelerinin boyu küçüldü, kum kadar uf aldı, sesleri de kum sürtünmesinin sesine benzemeye başladı. Rüzgâr onları önüne katmış, Doktor Paul MarkweH'in kitap dolu çalışma odasının pencereleri önünden geçiriyordu. Markvveli masasının (başındaki koltuğa çökmüş, ısınabilmek için viski içmekteydi. Onu tedirgin eden sonu gelmez ürpertinin aslında kışla, soğukla ilgisi yoktu. Zihnindeki, yüreğindeki soğukluktan kaynaklanıyordu o ürpertiler.
